कविता: आधा| उत्सव चौलागाई

उत्सव चौलागाई

आधा सपनाहरू पनि
प्रिय हुँदा रहेछन्
सुन्दर हुँदा रहेछन्
जस्तो कि,
पहिलोपटक तिम्रो ओठबाट
खसेको प्रेमिल आधा मुस्कान
जीवनको किनारा हुँदै बिलिन भएको
हाम्रो आधा प्रेम सम्बन्ध ।

आधा मुस्कुराइरहेको जून
घामपानीमा मिसिएको
आधा घाम र आधा पानी
सप्तरङ्गी इन्द्रेणीको आधा रङ
अनि आधा अनुहार देखाएर
मुसुक्क हाँसेको अर्धकदको हिमाल ।

तिमीसँगै हिँडेको आधा बाटो
मजदुरको हातले समाएको आधा टुक्रो रोटी
तिम्रो हात र मेरो हातले
आधाआधा बनाएको मुटु ।

मलाई यहि आधा प्रिय लागिरहेछ ।

आधा हुनुको सुन्दरता
आधा घुम्टो उघारेर
आफ्नो मान्छेलाई लजाउँदै
आधा हेर्नु पनि त हो ।

कुनै यात्रामा भेटिएको
सुन्दर मानिसको आधा स्मृति
सयौँ पटक सुनिरहे पनि
मस्तिष्कभरि गुञ्जिरहने आधा सङ्गीत ।

केटाकेटीले लेख्दै गरेको आधा अक्षर ।

मलाई अत्यधिक प्रिय लागिरहेछ
यहि आधाहरू
त्यसमाथि तिमी पनि मेरो आधा छौ ।

मलाई तिमीबिना सिङ्गो बन्नु छैन अर्थहीन ।

प्रिय !
तिमी कतिञ्जेल सिङ्गो बाँचेको भ्रम पाल्छौ ?